Week 2 en 3

Allereerst, bedankt voor alle lieve berichtjes, appjes en reacties! Vind ik echt zo top!

Het gaat nog steeds super goed, de dagen gaan zo vreselijk snel voorbij..! Sinds afgelopen zondag hebben we elke dag tot een uur of 2 keiharde muziek in onze achtertuin. Heel bijzonder, want dat is er nooit geweest. Het lijkt net alsof we naast een bar slapen. Ik heb Ruth gevraagd waar dit geluid vandaan kwam en het blijkt dat dit de voorbereiding op een begrafenis is. Wanneer iemand overlijdt verzamelen familie, vrienden en kennissen zich zo snel mogelijk en blijven ze samen tot aan de begrafenis. Aangezien mensen vaak op zaterdag begraven worden kan dit dus, zoals ook in dit geval, soms wel een aantal dagen duren. Er wordt de hele middag en avond gezongen en gedanst. Het leven van de overledene wordt op die manier herdacht en het is de laatste eer die mensen aan de overledene geven. Omdat er zich zoveel mensen verzamelen bij de naasten wordt er tegelijkertijd een fundraising gestart zodat er geld is om voor alle mensen eten en drinken te kunnen kopen.

Over alle beesten hier, ik had vorig weekend een super chill moment. Ik werd om half 6 wakker en moest naar het toilet. Ik had geen lenzen in en zonder zie ik niet erg veel. Toen ik uit bed stapte struikelde ik ongeveer over een muis. Deze was halfdood en rende dus een halve meter verder en bleef daar zitten. Vreselijk!!! Ruth heeft een nanny die al wakker was. Ik heb haar geroepen en manmanman wat een respect heb ik voor haar gekregen. Zij pakte een stok en heeft de muis bij zijn nek doodgedrukt. Gewoon, alsof het de meest doodnormale zaak ever was. Ik was daar niet bij natuurlijk, ik stond ergens op een stoel aan de andere kant van het huisJ .

Ik ben drie dagen in de week op een privéschool waar alles best goed voor elkaar is. De klaslokalen zijn vergelijkbaar met klaslokalen in Nederland. Thema tafels, verschillende hoeken waar kinderen keuzewerk kunnen doen en muren vol met woorden, afbeeldingen en eigen gemaakt werk. De klassen beschikken over veel materiaal en dit wordt op een vergelijkbare manier gebruikt als hoe ik het gewend ben in Nederland. Daarnaast zie ik ook veel overeenkomsten in de manier van lesgeven en de lesroosters. Voor mij erg leerzaam, het voelt een beetje als een soort stage. Op maandag, dinsdag en donderdag ben ik op deze school aan het werk. Ik word om kwart voor 8 opgehaald door de schoolbus waarbij alle kinderen me begroeten met “hello miss JJ”! Superschattig. Het is JJ geworden, omdat mijn eigen naam echt veel te lastig was voor de kinderen en de leerkrachten.

Op woensdag ben ik weer op de school geweest waar ik 5 jaar geleden ook was. Hier waren ze aan het oefenen voor de graduation die op vrijdag was. Het is echt een groot verschil als ik beide scholen vergelijk. Deze school moet het doen met een aantal zelfgemaakte posters. De posters zijn gescheurd en vergeeld. Wel worden ze veel gebruikt, maar hier is het meer opdreunen van rijtjes en woorden. Schijnen hele theorieën over deze manier van lesgeven te zijn, maar ik kon merken dat zelfs ik na 15 minuten slaperig begon te worden. S’middags ben ik op huisbezoek geweest bij twee families. Dat zijn echt bizarre ervaringen. De eerste familie bestond uit 7 kinderen en 1 moeder. Vader was onlangs overleden. Dit gezin leeft in een klein huisje en heeft nog een soort schuurtje naast het huis (3 houten schuttingen en een paar platen als dak) Er slapen 6 mensen in het huis en twee kinderen in het schuurtje. In dat schuurtje wordt ook gegeten en gekookt. Toen wij kwamen zaten er drie hele kleine kinderen naast het vuur te eten. Dood eng, maar voor deze mensen doodnormaal..

Op vrijdag was graduation en wat een topdag was dat!  Deze dag is voor iedereen extreem bijzonder. Leerkrachten kleden zich volgens een bepaald thema en zien er prachtig uit, ouders laten speciaal voor deze dag nieuwe kleding maken zodat een heel gezin dezelfde jurk met hetzelfde patroon aan heeft, ouders laten hun haar opnieuw doen (wat betekent dat ze uren bij de kapper zitten omdat ze prachtige creaties met vlechtjes maken) en een aantal ouders zijn er al om 7.30 om de beste plekken te hebben. Omdat ik te gast was en uit Europa kom werd ik als erg belangrijk gezien. Was af en toe best ongemakkelijk, maar ook heel waardevol. Ik mocht vooraan aan een tafel zitten en kreeg ieder uur water of koffie. Alle optredens waren naar mij toe gericht terwijl de ouders aan de zijkant of achter mij zaten. Hoeft van mij allemaal niet, maar iedereen vindt dat doodnormaal.

Er waren ongeveer 200 mensen. Voor echt ieder kind waren er minstens 3 familieleden, voor sommigen zelfs een stuk of 8. Wat gaaf!
Er waren veel optredens; dans en zang. De laatste dans werd uitgevoerd door een aantal kinderen uit verschillende klassen. Zij waren geheel traditioneel gekleed en wauw, wat was dat goed. Eén en al kleur, overal beweging. Ik zat in extase te kijken totdat één meisje naar mij toe kwam lopen en me uitnodigde om mee te gaan doen. Euh…. Natuurlijk stond ik op en stond ik midden in de cirkel van al die kinderen te “bewegen”. Ik probeerde dezelfde bewegingen te maken als het meisje dat mij uitgenodigd had en daardoor moesten alle Kenianen heel hard lachen. Maar wat was het gaaf! Zo onvergetelijk…! En gelukkig een hele gave foto gekregen van dit moment.

 Wat ik nog steeds het allerleukst aan deze cultuur vind is dat zo’n beetje alles draait om zang, dans en voedsel. Mensen beginnen ongeveer al te dansen als er ergens een telefoon over gaat. Mannen dansen eigenlijk nog eerder dan vrouwen…heel gaaf om te zien.

Vorig weekend zijn we naar een club geweest. Daar wordt alleen maar dancehall gedraaid en ik kijk mijn ogen uit. Naar hoe mensen gekleed zijn, zich gedragen, maar vooral het dansen! Wauw! Dit is een club waar normaal gesproken geen toeristen komen maar alleen maar locals. Ik werd behoorlijk bekeken maar iedereen is zo ontzettend vriendelijk en gastvrij.. echt top!

Ik ben natuurlijk geen echte Nederlander als ik niet klaag. Nou, het is hier echt heel erg warm. Zelfs de Kenianen klagen over de warmte. In de zon zitten lukt eigenlijk niet voor langer dan 5 minuten, daarna is het niet meer leuk. Ik ben vaak na twee uur werken drijfnat van het zweten, echt heftig. Douchen is dus erg fijn, alleen onze douche heeft het tot nu toe 4 keer gedaan. Dan is er een heerlijke straal koud water en die is zonder grappen echt top vanwege de hitte! Omdat de douche het eigenlijk vaker niet doet, sta ik met een bak koud water over mijzelf heen te gooien. Is ook niet heel erg, ik ben blij dat we water hebben! Momenteel is er ook extreme droogte in Kenya. Zo’n 200 kilometer verderop gaan momenteel mensen dood omdat het daar al sinds maart niet geregend heeft.

Het gaat dus super goed en ik moet nog lang niet denken aan terug gaan naar Nederland. Als ik geen afspraken had staan dan was ik sowieso langer gebleven. De sfeer op straat, de sfeer op de scholen, overal op straat in een tuktuk of op een motor kunnen stappen en vervoerd worden voor 1 euro, de gastvrijheid overal, het eten, slapen in een kamer zonder ramen (jammer van de hanen die om half 7 s’ ochtends beginnen met lawaai maken), de kinderen die zo goed kunnen dansen en zingen en in de weekenden op het strand of bij een zwembad zitten, heerlijk!